Op verplaatsing spelen is voor de meesten onder ons al een opgave, laat staan als het dan bijkomend nog een verre verplaatsing is, zoals Geraardsbergen.. Dan helpt het wel als je met twee ploegen tegelijkertijd aan moet treden wat afgelopen weekend het geval was, zowel D- als A-ploeg moesten de degens kruisen met respectievelijk de B- en A-ploeg van Gemo. Praktische Lieke opperde, al dan niet uit milieubewuste overwegingen, of het niet mogelijk zou zijn om met één auto de verplaatsing te doen (Koen reed rechtstreeks, we hadden dus “genoeg” aan zeven zitplaatsen). Wijselijk werd beslist om toch maar met twee wagens de verre tocht aan te vatten, het sardientjes-seizoen is immers nog niet begonnen…
De letterlijk en figuurlijk “verblindend” mooie zaal stelde ons gerust, we gingen hier geen potten breken deze avond. Het mag een wonder heten dat een TL-lamp zoveel licht kan geven, een kleinood zoals een zonnebril had bij wijlen geen overbodige luxe geweest. Maar goed, ieder zijn thuisvoordeel zeker?
Zowel A- als D-ploeg begonnen de ontmoeting met een gelijke stand, 1-1. Senne liet zich hier enigszins verassen door C4 Yentl en Thibo’s motor sloeg nog niet aan. Het “gevoel” zat nog niet goed, de Cornilleau-tafels zaten hier gegarandeerd voor iets tussen! Quinten en Karel kenden geen genade en stuurden de tegenstander met een kurkdroge 3-0 de tafel af. Onze 3de en 4de M/V moesten daarna hun meerdere erkennen in de hoger geklasseerde tegenstanders, er werden wel enkele sets gewonnen maar daar bleef het bij. Gevolg, beide ploegen meteen op achterstand: 1-3.
Terug aan onze kopmannen die met verve deze achterstand ongedaan maakten, Quinten maakte brandhout van zijn tegenstander, Senne begon stilaan zijn ritme wat te vinden, Thibo wist wel wat te doen tegen Samantha en Karel kon in een bloedstollende wedstrijd het laken naar zich toe trekken. Beide ploegen op 3-3 dus.
Zoals wel dikwijls in dergelijke ontmoetingen is het voor de mindere goden wat ondergaan, zo ook voor Joris & Glenn die de daaropvolgende wedstrijd terug verliezend afsloten (hoewel Joris knap een belle versierde en daarbij zijn “verliezende belle”-statistiek nog wat meer cachet gaf). Datzelfde scenario in de D-ploeg, Lieke & Koen gingen beiden de boot in hoewel Koen wel héél dicht bij de overwinning kwam (11-8 in de belle).
De wissel en dus terug aan de 3de en 4de man. Ook hier leert de ervaring ons dat het soms alle kanten op kan. Lieke had ofwel niet door dat haar tegenstander met noppen speelde, ofwel zat ze op een wolk want ze hakte genadeloos haar tegenstander in mootjes: 11-3, 11-3 en om het toch even spannend te maken (of had ze toen pas door dat er noppen in het spel waren?): 12-10. Knap als je weet dat de ploeggenoten zich heel geregeld radeloos voelden tegen dit noppenvehikel. Na afloop wist men me nog te melden dat het zelfs nog erger was dan noppen en over een “vel” bleek te gaan waar geen bal (letterlijk en figuurlijk) af kwam…
Koen had zijn dagje niet, hij kon tegen Samantha geen vuist maken en ging roemloos ten onder. Joris moet gedacht hebben, ik wil geen belles meer spelen en hij pakte zijn tegenstander knap in met 3-1, Glenn kon net geen belle versieren tegen Yentl en droop dus enigszins teleurgesteld af. Nog steeds beide teams met eenzelfde tussenstand dus: 6-4.
Stilaan kwam op die manier de fase waar de knikkers worden uitgedeeld eraan. Quinten en Senne slaagden er overtuigend in de tussenstand terug op 6-6 te brengen (desondanks een kort concentratieverlies van Quinten tegen Diego (C2), waarbij een 2-0 voorsprong in sets nog uit handen werd gegeven). In onze D-ploeg kon Gemo wel de 2 punten-voorsprong behouden door het nipte verlies van Karel tegen Kristof (D4), een cruciale tweede set die verloren ging heeft hier ongetwijfeld de doorslag gegeven.
Met deze tussenstanden was alles nog mogelijk. De laatste wedstrijden waren dus al op voorhand beladen en één voor één belangrijk. De kloof die Gemo B had gemaakt bleek de goede te zijn, zij trokken in de vier laatste wedstrijden nog drie maal het laken naar zich toe: 10-6. Vernoemenswaardig wel is de wel héél knappe overwinning van Thibo op Gemo’s kopman Sam (D2), met een indrukwekkende 3-0! Karel was er ook hier weer heel dicht bij, maar legde nipt de duimen met 11-9 in de belle… Repliek in de kleedkamers: “thuis pakken we die mannen”, wij zien er al naar uit!
In onze A-ploeg zowat hetzelfde scenario, Gemo haalde ook hier drie maal de bovenhand en won dus met de vervelendste cijfers (als verliezer dan toch): 9-7. Quinten had hier echt wel wat pech en verdiende zeker te winnen, maar de geslepen Sam (C2) kon met zijn toch vrij speciale techniek het spel van Quinten succesvol ontwrichten. Jammer, er zat zeker meer in!
Na afloop van deze spannende ontmoetingen was het gezellig nakeuvelen bij “Kurt & Daisy” (voor de aanwezigen, vandaar @KuDa…), een plaatselijk dorpscafé in de buurt. Heerlijke croques, enkele drankjes en een spraakzame Diego die samen met Quinten jeugdherinneringen ophaalde (ik ben intussen de helft vergeten, maar het ging over Pokémon, Bakugan, …, ja, zelfs knikkeren meen ik?) zorgden voor een opperbeste sfeer, sympathieke gasten van Gemo! Over de aanwezige honden (kan iemand me nu eindelijk eens zeggen hoe die hond van Koen nu echt heet?) dan nog gezwegen, die konden het zowaar nóg beter met elkaar vinden…
Rond één uur was het welletjes geweest en werd besloten om huiswaarts te keren. Geraardsbergen ligt qua afstand niet echt mijlenver, je verliest echter nogal wat tijd met de enige gewestweg erheen en ook doordat de “vrouw des huizes” Lieke in haar verstrooidheid graag nog wat extra ommetjes blijkt te willen nemen. We maken er dan maar een feestje van moet Senne gedacht hebben want op de terugweg werd de Peugeot bluetooth-verbinding geteisterd met allerhande deuntjes, gaande van carnavaleske nummers over hiphop, disco en klassiekers uit de jaren 80… Zelfs de D-ploeg kon fragmentsgewijs een paar keer meegenieten van de feestsfeer, zij het wel telefonisch. Gelukkig had ondergetekende nog de pijnstillende naweeën van de eerder op de avond ingenomen dafalgan om dit allemaal te doorstaan… Maar het was weer eens een fijne competitie-avond, jammer wel voor de nipte geleden nederlagen.
Uw opoe van dienst, Glenn.
Wie de details wenst te bekijken, D-ploeg: klik hier, A-ploeg: klik hier.