Een tussenbalans van de heenronde

Zoals met het vallen van de bladeren, valt ook de rangschikking stilaan in een plooi. Na de heenronde maken we een tussenbalans op, en die is al bij al helemaal niet zo slecht.

Als we onze A-ploeg even onder de loep nemen, dan stellen we vast dat het zich wat moeizaam nestelt in de lagere middenmoot en het geluk gehad heeft forfait te krijgen van Eeklo in de laatste speelweek. Het moet wel gezegd dat zo’n vijftal ploegen, wat de punten betreft, op een zakdoek van elkaar staan, en het dus zeker mogelijk moet zijn om in de terugronde enkele plaatsen te stijgen in de rangschikking. Het moet zeker ook één van de doelstellingen blijven om deze ploeg in tweede provinciale te houden, een verzekering voor het aanstormend jeugdtalent, dat onmiskenbaar aanwezig is in onze club.

In tegenstelling tot de A-ploeg, gaat het de B-ploeg voor de wind. Deze ploeg staat zeer verdienstelijk op een (gedeelde) vierde plaats, op slechts twee punten van de tweede in de reeks, een zeer knap resultaat, temeer omdat er in het begin van het seizoen nog gevreesd werd voor degradatie… Dirk als kapitein krikt het niveau van zichzelf en van zijn ploeggenoten systematisch op, en dat resulteert ook in een opperbeste sfeer binnen deze ploeg, met enkele knappe overwinningen als logisch gevolg.

Ondanks de gedrevenheid van Johan & co, om met de C-ploeg een gooi te doen naar promotie naar derde provinciale, moest deze ploeg al snel vaststellen dat de reeks waarin ze ingedeeld werd een maatje te groot is. Met ijzersterke ploegen zoals Stekene, Olsene & De Rijdt Brakel, met zelfs C- en D0-spelers, heeft de heenronde duidelijk gemaakt dat dit geen haalbare kaart wordt. Desondanks heeft deze ploeg enkele schitterende resultaten geboekt, met een verdiende en knappe vierde plaats in de rangschikking tot gevolg. Voor deze ploeg wordt het een uitdaging om in de top drie te proberen eindigen (De Rijdt Brakel staat op slechts één luttel punt, dus wie weet…).

Met enkele knappe winstresultaten, afgewisseld met enkele mindere prestaties, heeft de D-ploeg zich comfortabel in de middenmoot genesteld. Daarbij was de laatste wedstrijd (week 11) tegen hekkensluiter Gent van cruciaal belang, die werd superspannend en pas op het einde in het voordeel van Lobos beslecht. Behoud lijkt hierdoor bestendigd, en het is een kwestie van de sleutelwedstrijden in de terugronde winnend af te sluiten.

Ten slotte de nieuwkomer bij de heren, de E-ploeg. Daar hebben we een mix van jong talent en ervaren rotten die de dienst uitmaken. Dat die combinatie lijkt te werken bevestigt de rangschikking, deze ploeg nestelt zich bovenaan en staat op slechts twee punten van de leider. Hier is alles nog mogelijk dus, en ondergetekende voelt aan zijn kleine teen dat onze interclubleider Tom hier al enkele tactische opstellingen in het hoofd heeft om deze ploeg gepromoveerd te krijgen… De klassementen van de tegenstanders in acht genomen zijn de slaagkansen hier niet irreëel. We duimen met z’n allen…

De jeugdploeg tenslotte startte het seizoen met de gedachte om dit jaar alweer een stap (of twee) vooruit te kunnen zetten en dat hebben ze ondertussen ook bewezen. Van de vaste ploeg zal volgend seizoen iedereen een welverdiend E6 klassement behalen. In de competitie zelf werden de wedstrijden die op papier haalbaar waren gewonnen. De jongens sluiten de heenronde dan ook mooi af met een 7de plaats.

Laat ons niet vergeten dat we dit seizoen gestart zijn met één ploeg meer dan het vorige seizoen, deze tussenbalans is dus een fantastisch resultaat tot nu toe. Het is nu kwestie van dat in de terugronde te bevestigen!

Tom, Lieke & Glenn.