Op zondag 2 februari 2020 stond het Vlaams kampioenschap tafeltennis op het programma te Merksplas.
Dankzij Victors eerste plaats op het Provinciaal kampioenschap een aantal weken geleden mocht onze Lobosser zich dus ook op het Vlaamse niveau gaan meten met de beste spelers van elke Vlaamse provincie.
Victor (E2) was als 3de geplaatste speler, dus niet beschermd en kwam zo in een zware poule terecht met 2 E0’s en 1 E2.
Ondanks het feit dat de eerste 2 door mochten naar de 8ste finales was de eerste wedstrijd een echte kwakkelwedstrijd waarin beide spelers vochten om in de wedstrijd te geraken. Een 5-setter kondigde zich dus aan en daarin was de mentale sterkte van Victor doorslaggevend. Een opluchting voor zowel speler, ouder alsook coach want een zege in de volgende wedstrijd zou Victor sowieso naar de volgende ronde brengen.
Maar dat je op kampioenschappen niets cadeau krijgt bleek in de 2de wedstrijd. Victor begon sterk en kwam 2-0 voor waardoor we (eerlijk gezegd) dachten dat het wel zou goed komen. Een les in nederigheid was dan ook ons deel want de tegenstander knokte zich terug in de wedstrijd en ging van 2-0 naar 2-2 waardoor de twijfel in onze hoofden sloeg en de andere boven zichzelf uitsteeg. De 5de set was dan ook niet goed en werd de wedstrijd dus verloren met 2-3.
Door dit verlies was het duidelijk dat Victor zijn laatste wedstrijd moest winnen en eigenlijk geen 2 sets mocht prijs geven om door te gaan. Een immense druk waar onze 14-jarige Lobosser gelukkig wel goed mee om kon en het nipt haalde met 3-1 waardoor Victor zo als 2de geplaatste in zijn poule door mocht naar de 8ste finales, ten nadele van Dieter Devue (de speler die hem met 3-2 klopte).
Ik hoef jullie niet te vertellen hoe groot de opluchting was neem ik aan…
In de 8ste finales was de Provinciale kampioen van Limburg onze tegenstander. Dankzij enkele tips van een andere Oost-Vlaamse speler hadden we dan ook een duidelijk plan afgesproken dat perfect uitdraaide. Victor speelde (verlost van de stress in de poule) beresterk en ging vlot met 3-0 naar de kwartfinale. De woorden na de wedstrijd van de tegenstander en zijn entourage waren dan ook duidelijk: “Vanavond staat hij op het podium”. Woorden die we natuurlijk wat nuanceerden maar die ons wel nog scherper maakten voor de volgende wedstrijd.
Klein detail: vanaf de kwartfinale werden alle wedstrijd op de “hoofdtafels” gespeeld waar ook alle A-spelers hun wedstrijden afwerken. Een extra dimensie waarmee je best dus maar mee om kan.
Dat je bij tafeltennis niet alleen technisch onderlegd moet zijn maar ook moet beschikken over de juiste ingesteldheid, stalen zenuwen en mentale kracht bleek dan ook bij deze wedstrijd. Beide spelers waren dan ook duidelijk klaar voor de opdracht en maakten er bij wijlen een waar spektakelstuk van waarin Victor zichzelf oversteeg en de overwinning naar zich toe trok met 3-1. Ticket voor de halve finale was dus binnen en daarin kwam Victor uit tegen een andere topper uit Oost-Vlaanderen, Klaas Van Den Bossche.
Het feit dat beide spelers elkaar door en door kennen en al meermaals zware wedstrijden uitvochten op verschillende tornooien/kampioenschappen maakte dat details hier des te belangrijk waren.
De druk was dan ook groot voor beide spelers en net dat zorgde er voor dat Victor nog meer gebeten aan de wedstrijd begon en al snel (en te gemakkelijk) 2-0 voor kwam.
Klaas, een bijter, gaf niet af en vocht zich (zoals verwacht) terug in de wedstrijd. Een 5de en beslissende set kondigde zich aan.
Daarin startte Victor furieus (5-1) en verhoogde hij direct de (mentale) druk op Klaas. Klaas knokte zich alweer terug in de wedstrijd tot 7-5 waarop we eventjes een time-out namen om het tempo te breken. Gelukkig lukte dit en vond onze Lobosser zijn 2de adem. 11-8 en een plek in de finale was dan ook Victors deel!
De finale zelf was dan ook op voorhand een harde noot om kraken want onze tegenstander had op zijn 5 gespeelde wedstrijden in totaal nog maar 3 sets verloren terwijl wij toch wel al een wat zwaarder parcours hadden afgelegd. Maar het is een cliché: “elke wedstrijd is anders” en er stond tenslotte een titel op de spel. Alweer hadden we duidelijke afspraken gemaakt hoe we het zouden aanpakken. Onze tegenstander was namelijk een allround aanvaller die altijd het initiatief neemt (ook al gaat het eventjes minder). Dit moesten we dus gaan uitbuiten en dat leek dan ook de eerste 2 sets aardig te lukken want Victor startte alweer als een raket (2-0). De 3de set was dan eventjes minder (decompressie). Tijdens de 4de set tenslotte nam Victor, totaal onverwacht, zelf een time-out bij een 3-3 tussenstand. Een actie die mezelf maar ook de tegenstander wat uit balans bracht want nadien mepte Victor werkelijk elke bal netjes weg. Vergeef me dat ik de eindstand van de laatste set niet meer correct weet maar bij een pakweg 11-6 was de eerste Vlaamse titel voor Victor (en bij uitbreiding voor de club TTC Lobos Lochristi zelf) een feit!
Gedetailleerd parcours Victor:
Poules:
Victor – ARNE VAN DAMME (E0 – Diest): 3-2
Victor – DIETER DEVUE (E0 – Hoeselt): 2-3
Victor – RYAN D’HERTEFELT (E2 – Sokah): 3-1
8ste finale:
Victor – NIELS CAEYERS (E0 – Morata Mol): 3-0
Kwart finale:
Victor – RUBEN WENS (E0 – Turnhout): 3-1
Halve finale:
Victor – Klaas Van Den Bossche (E0 – De Pinte): 3-2
Finale:
Victor – LEÓN CASTRO (E0 – Wielsbeke): 3-1
Een ongelooflijke straffe prestatie van Victor die eigenlijk nog maar zijn 3de seizoen als competitiespeler actief is en bewezen heeft dat hard werken en vooral een goed hoofd duidelijk de sleutel kan zijn tot succes.
Gefeliciteerd en ook al kan het seizoen niet meer stuk, toch nog eventjes deze vorm doortrekken tot het Belgisch kampioenschap zou ik zeggen 😉.
Uw coach/jeugdverantwoordelijke,
Tom
